CONSULAAT-GENERAAL VAN ITALIË
ESI – ITALIAANSE SCHOOLINSTELLING
CADEAU
SYNPHONIA

Musical Clowning voor volwassenen en kinderen van de ERBAMIL Theatre CompanyIL

met Lorenzo Baronchelli, Michele Cremaschi, Pier Frugnoli, Manuel Gregna
Geregisseerd door Fabio Comana

dinsdag 27 mei 2003 – Erts 20.00
DEN HAAG – Pierrot Theater – Ferrandweg 4t

Show georganiseerd in samenwerking met de "CLUB ITALIA" van het Europees Octrooibureau

woensdag 28 mei 2003 – Erts 20.00
UTRECHT – Circolo Italiano C.O.I. – Weerdsingel WZ 20a

Vier onberispelijke orkestprofessoren, onstuimig en onderscheidend in hun smoking. Ze kwamen om het publiek te verrassen met de meest deugdzame uitvoeringen van klassieke muziek. Uitgerust met hun violen, bereiden zich voor om het concert uit te voeren, niet voordat je ze goed hebt afgesteld. Maar het concert wil niet beginnen.

Vier zeer keurige violisten, deftig in smoking gestoken. Ze zijn gekomen om het publiek te onderhouden met virtuoze uitvoeringen van klassieke muziek.. Voorzien van hun violen maken ze zich op om met de uitvoering te beginnen, maar niet voordat ze ze gestemd hebben. Maar het concert wil niet op gang komen

Een rockster geprezen door duizenden fans die een rel veroorzaakt zodra hij het podium betreedt. Hij noemt het zingen van zijn beroemdste hit, en de menigte is al in vervoering. Maar wat gebeurt er als het afspeelsysteem faalt en ondanks de technische problemen die erger worden?, “de show moet doorgaan”?

Een rockstar wordt toegejuicht door duizenden fans.die door het dolle hen raken als het het podium betreedt. Zij begint haar meest bekende hit te zingen en het hele publiek is al in extase. Maar wat zal gebeuren als de playback installatie het begeeft en als, ondanks alle, steeds ergere, technische problemen, 'de show moet doorgaan'?

Een gospelkoor dat worstelt met een van de meest klassieke stukken in de geschiedenis van de jazz, op een curieuze en originele manier gearrangeerd en uitgevoerd. Jammer dat ze vergeten zijn de solist te waarschuwen

Een gospel koor zingt één van de meest klassieke stukken van de jazz geschiedenis. Het is een arrangement die zij op een bijzondere en originele manier gaan uitvoeren. Jammer dat men de solist heeft vergeten te waarschuwen.

Een show die een concert zou willen zijn, zonder ooit te slagen. Een concert dat door de onhandige incompetentie van de acteurs een komisch theater wordt

Een spektakel dat een concert had moeten zijn, zonder er ooit erin te slagen. Een concert dat komisch wordt. door de ontoereikendheid van de acteurs

In werkelijkheid is muziek een voorwendsel om de meest onvoorspelbare en catastrofale problemen voor acteurs / clowns te creëren, in lijn met de komische traditie van clownerie en in strikte toepassing van de beroemde wet van Murphy “: “als er één ding mis kan gaan, hier gaat”.

In de werkelijkheid is muziek een aanleiding om de meeste onvoorstelbare en catastrofale moeilijkheden voor de acteurs/clowns te creëren. Dat gebeurd zoals meest bij clowns is en volgens de beroemde wet van Murphy: ‘als iets verkeerd kan lopen, dan gebeurt dat ook’.

Het blijkt een leuk gezicht te zijn, licht, ingebouwde gordijnen, van een zachte en subtiele komedie die niet op zoek is naar macroscopische "gags voor effect"” maar het richt zich op het ritme en de vaardigheid van een precieze aaneenschakeling van nadelen, geleden door de acteurs met de vindingrijkheid van de clown: de melancholische verbazing van het besef dat het publiek in stilte naar een prachtige symfonie had moeten luisteren en er alleen maar om moest lachen.

Het resultaat is een voorstelling die vermakelijk en lichtvoetig is. Een spektakel die op korte scènes is gebouwd, met vriendelijke en fijne grappen en zonder makkelijke ‘gags’. Het is een spektakel dat op ritme is gebaseerd, met nauwkeurige volgorde van tegenslagen die de acteurs ondergaan met de naïviteit van clowns: droef verbaasd omdat ze begrijpen dat het publiek, dat in stilte naar prachtige symfonieën had moeten luisteren ,niet anders doendan om hen lachen.